Ανοιχτή επιστολή προς τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπ/σης Πελοποννήσου, της αιρετού Δουράνου Κατερίνας

Θέμα: «Κοινοποίηση εγγράφου»

Κ. Περιφερειακέ  Διευθυντή,

 Το έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας  (44506 /Δ4/02-04-2013) που στάλθηκε  στους Περιφερειακούς Διευθυντές Π.Ε. & Δ.Ε. Εκπ/σης ,  σύμφωνα με το οποίο:    «… μεγάλος αριθμός σχολικών μονάδων διατηρεί αυξημένη οργανικότητα , η οποία είναι δυσανάλογη με το μαθητικό δυναμικό...» και η οδηγία για αποστολή συμπληρωμένων πινάκων με τις απόψεις των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπ/σης αναφορικά με την οργανικότητα των σχολείων μέχρι την Παρασκευή 05-04-2013, ενόψει της έκδοσης Υπουργικών Αποφάσεων Σχολικών Μεταβολών , συνέτεινε στη δημιουργία κλίματος εργασιακής ανασφάλειας και φόβου.

Η μη δημοσιοποίηση των προτάσεων των Περιφερειακών Διευθυντών προς το Υπουργείο και η ταυτόχρονη διασπορά φημών από «ειδήμονες» σε συνδυασμό με την αναστολή λειτουργίας τριών Νηπιαγωγείων στο Νομό Αργολίδας εν μέσω σχολικής χρονιάς, λόγω αύξησης των λειτουργικών κενών και των μηδαμινών προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών, συντελεί στη διατήρηση κλίματος πανικού ενόψει και των μεταθέσεων εντός ΠΥΣΠΕ που έπονται κατά το προσεχές χρονικό διάστημα.

Στο πλαίσιο της νέας αυτής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί , παρακαλώ για την δημοσιοποίηση-κοινοποίηση στην εκπαιδευτική κοινότητα της Αργολίδας των προτάσεών σας που αφορούν στις σχολικές μονάδες της περιοχής μας.

Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν το βασικότερο παράγοντα υλοποίησης της εκπαιδευτικής πολιτικής στα πλαίσια της αναβάθμισης της ποιότητας του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Πρακτικές ενεργοποίησης του σημαντικού αυτού παράγοντα που στηρίζονται σε δημιουργία φοβικών καταστάσεων, μέσω αριθμητικής και μόνο διαχείρισης  του εκπαιδευτικού και μαθητικού πληθυσμού , διαρκών ελέγχων και απειλών για παραπομπή των εκπαιδευτικών στα νέα Πειθαρχικά Συμβούλια με αφορμές που άπτονται της ιδιωτικής  ζωής και που ουδεμία σχέση έχουν με την εργασιακή  συμπεριφορά, υπονομεύουν τις όποιες προσπάθειες για ουσιαστική αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Η δημιουργία ενός νέου εξαθλιωμένου οικονομικά εκπαιδευτικού , διαρκώς μετακινούμενου σε σχολικές μονάδες που πλέον υπολειτουργούν λόγω έλλειψης οικονομικών και ανθρώπινων πόρων ,με μηδενικές παροχές επιστημονικής επιμόρφωσης και ευκαιριών δια βίου μάθησης, η υιοθέτηση τιμωρητικού συστήματος αξιολόγησης και η καλλιέργεια συναισθημάτων προσωπικής –οικογενειακής-εργασιακής ανασφάλειας, στερεί τη δυναμική των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων , «σπάει» το άτυπο  «εκπαιδευτικό συμβόλαιο» που πρέπει να χαρακτηρίζεται από πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ  Πολιτείας και  εκπαιδευτικής κοινότητας.

                                            Με εκτίμηση,

                                                     Δουράνου Αικατερίνη