"Του χρόνου η σκιά"

Και αφού τον ήλιο το νοητό γιορτάσαμε, ο χρόνος πέρασε, τα σύννεφα μας σκεπάσανε. 

Η σκιά με πήγε στον ουρανό. Δεν με βάπτισε. Μου είπε κι άλλες "Κυριακές στην πλάτη μου" να φορτωθώ. 

Νιώσε το φθοροχρόνο πάνω σου, μέτρα τους δρόμους σου, τόσοι όσα τα χρόνια σου εκεί,

άσε τους "κρυστάλλινους αρουραίους" να κυλήσουν, να "ανοίξουν τις τρύπες τους στη γη". 

Τρύπες-ηχεία!

Ηχεία για να ακούσεις ότι δεν άκουσες. 

Ηχεία να σε ακούσουν όσοι δεν σ'άκουσαν.

Σαν μικρό παιδί...

Ήρθα πάλι! Σεπτέμβρη μήνα.

Είμαι εγώ, ο "τρυγητής"!

Είσαι έτοιμος για το μεγάλο βήμα; 

Ό,τι έχεις εδώ, δεν θα γευτείς"..

Θ.Κ.

Αφιερωμένο...

Μουσική: Μιχάλης Χανιώτης -
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου -
Τραγούδι: Λιζέτα Καλημέρη ~

Τον κόσμο τον αντέχουμε
γιατί μας διάλεξε
και στα χέρια μας πετράδι
το απόλυτο σκοτάδι
σαν κισσός που γύρω απλώνει
μας ενώνει.

Πέφτει πάνω μας του χρόνου η σκιά
μας γελά και μας δροσίζει
μας κερδίζει.

Τα λάθη μας τα αρχοντικά
τα σταυρωτικά φιλιά
οι συνήθειες, οι βδέλλες
οι μεταξωτές κορδέλες
πριν αλέκτωρ τρις λαλήσει
θα 'χουν σβήσει.

Μα κάτι από μας
-τα λόγια της καρδιάς-
ψιθυρίσματα θα γίνουν
και θα μείνουν.